Karl Wilhelm Friedrich (von) Schlegel:
(Hannover, 10 maart 1772 – Dresden, 12 januari 1829).
Duits letterkundige, literair theoreticus, kunstcriticus, dichter, filosoof en vertaler. Hij behoort tot de pioniers van de vergelijkende taalwetenschap. Met het schrijven en publiceren van fragmenten probeerde Schlegel een filosofische encyclopedie op te bouwen.[1] Schlegel gaf de Duitse Romantiek, een term die overigens pas rond 1810 in zwang was, een politieke onderbouwing, als reactie op de toenemende invloed van Frankrijk en Napoleon Bonaparte. Aan het einde van zijn leven was hij een verdediger van de katholieke erfenis uit de middeleeuwen.
De historicus is een teruggekeerde profeet.
Het leven en de kracht van poëzie bestaan uit haar vermogen om uit zichzelf te treden, een fragment van religie af te scheuren, en vervolgens weer in zichzelf terug te keren en het te absorberen. Hetzelfde geldt voor filosofie.
