Mensen eisen vrijheid van meningsuiting als compensatie voor de vrijheid van denken waar ze zelden gebruik van maken.
Subjectiviteit is de waarheid.
Wat zijn mensen toch absurd! Zij gebruiken nooit de vrijheden die zij bezitten, maar zij eisen diegenen die zij niet bezitten. Zij hebben de vrijheid van gedachte, maar zij eisen de vrijheid van meningsuiting.
Elke waarheid is alleen maar waarheid tot op zekere hoogte; komt zij aan haar grens dan komt er een kontrapunt en wordt zij onwaarheid.
De meeste mensen jagen zo bezeten het geluk na, dat ze er aan voorbijlopen.
De verhouding tussen God en mens is doodeenvoudig zo: verlang geen openbaringen en dergelijke, maar begin met de vrijheid te nemen jezelf te zijn. Niet omdat je zelf zo belangrijk zou zijn, maar omdat Gods liefde alle haren op je hoofd al geteld heeft.
Om de waarheid te ontdekken wordt vereist: afzijdigheid van de kudde. En dat alleen al is genoeg om de mens banger te maken dan de dood. Want de mens is een kuddedier.
Ik merkte dat ik steeds minder te zeggen had, totdat ik uiteindelijk stil werd en begon te luisteren. Ik ontdekte in de stilte de stem van God.
