Antoine Gerard Theodore (Toon) Hermans:
(Sittard, 17 december 1916 – Nieuwegein, 22 april 2000)
Nederlands cabaretier, zanger, kunstschilder en dichter. Hij wordt als een van de “Grote Drie van het Nederlandse cabaret” van na de Tweede Wereldoorlog beschouwd, samen met Wim Sonneveld en Wim Kan.
Sterven doe je niet ineens, maar af en toe een beetje. En alle beetjes die je stierf, ’t is vreemd, maar die vergeet je. Het is je dikwijls zelfs ontgaan, je zegt ik ben wat moe. Maar op een keer dan ben je aan je laatste beetje toe.
De hemel geeft, wie vangt die heeft.
Vandaag is de dag. Hij komt maar één keer. Morgen dan is het vandaag al niet meer, niet zeuren, geniet van het leven. Het mág, maar doe het vandaag. Want vandaag is de dag.
De ene mens wordt maar een jaar of 7, de andere 100 en geen centje pijn. Soms denk ik als ik nadenk over het leven; ik had ook die van 7 kunnen zijn.
Ga nooit weg zonder te groeten, ga nooit heen zonder een zoen. Wie het noodlot zal ontmoeten, kan het morgen niet meer doen.
Als je jong bent, krijg je nauwelijks de kans om aan de weet te komen wie je bent omdat anderen je dat voortdurend mededelen.
In het drama in ons roept de ziel om hulp. Om uitkomst, om oplossing, om vriendschap, om liefde…om God
Door het zoeken naar waarheid bèn je, niet door wat je gevonden hebt.
Liefde is op weg zijn naar: jezelf te vinden in elkaar.
Het leven is een gunst, te weten hoe is een kunst.
Wie de waarheid heeft, hoeft noch slim, noch sluw te zijn.
