William W. Purkey

Je moet dansen alsof er niemand kijkt, liefhebben alsof je nooit gekwetst zult worden, zingen alsof er niemand luistert, en leven alsof het de hemel op aarde is.

Leonora Speyer

April now walks the fields again, trailing her tearful leaves and holding all her frightened buds against her heart. Wrapt in her clouds and mists, she walks, groping her way among the graves of men.

Leonora Speyer

April loopt nu weer door de velden, met haar betraande bladeren achter zich aan en al haar bange knoppen tegen haar hart gedrukt. Gehuld in haar wolken en nevels loopt ze, tastend tussen de graven van mannen.