Vaarwel, oud jaar; we lopen niet meer samen; Ik vang de zoetheid van je laatste zucht op, en gekroond met gele varen en verdorde heide, zie ik je onder deze bewolkte hemel staan. Hier in het schemerige licht van een grijze decembermaand nemen we afscheid in een glimlach, en toch ontmoeten we elkaar in tranen; Toen ik naar je kille dageraad keek, herinner ik me nog goed dat ik dacht: de droevigst geborene van alle jaren.
Sarah Doudney
Door Peter
Mensenmens, zoon, echtgenoot, vader, opa. Spiritueel, echter niet religieus. Ik hou van golf, wandelen, lezen en de natuur in veel opzichten. Onderzoeker, nieuwsgierig, geen fan van de mainstream media (MSM).
Bekijk alle berichten van Peter.