Narayan Pandit:
(of Narayana (overleden 10e eeuw), was de Brāhmaṇa auteur van de Sanskriet verhandeling genaamd Hitopadesha – een werk dat voornamelijk gebaseerd is op de Panchatantra, een van de oudste verzamelingen verhalen, voornamelijk dierenfabels, ter wereld. Narayana’s data zijn niet bekend, maar wetenschappelijke consensus plaatst de samenstelling van de Hitopadesha rond 800 tot 950 na Christus. De laatste regels van het boek geven de naam van de auteur aan als Narayan Pandit:
Narayan Pandit was de koninklijke dichter van Dhawalchandra, de koning van Bengalen. Het begin en het einde shlokas van het boek wijzen op het diepe geloof van Narayan Pandit in de heer Shiva.
Duizend redenen tot grommen, duizend redenen om te vrezen houden dag aan dag de dwaas, nooit de wijze mens, gevangen.
