Marcus Valerius Martialis:
(Maart, tussen 38 en 41 n.Chr. – tussen 102 en 104 n.Chr.).
Romeins en Keltiberisch dichter geboren in Bilbilis,
Hispania (het huidige Spanje), vooral bekend om zijn twaalf boeken met epigrammen, gepubliceerd in Rome tussen 86 en 103 n.Chr., tijdens de regeerperiode van de keizers Domitianus, Nerva en Trajanus. In deze gedichten satiriseert hij het stadsleven en de schandalige activiteiten van zijn kennissen, en romantiseert hij zijn provinciale opvoeding. Hij schreef in totaal 1561 epigrammen, waarvan 1235 in elegische coupletten.
Martialis wordt beschouwd als de grootste Latijnse epigrammaticus en wordt beschouwd als de grondlegger van het moderne epigram.
Hij bedacht ook de term plagiaat.
Deugd verlengt onze dagen: hij leeft twee levens die zijn verleden met plezier herbeleeft.
Je moet willen zijn wie je bent en niets liever willen.
