Khalil Gibran:
Ook wel Kahlil Gibran; geboren als Gibran Khalil Gibran.
(Bsharri, Libanon, 6 januari 1883 – New York, USA, 10 april 1931).
Artiest, dichter en schrijver.

Alleen via het pad van de nacht bereikt men het ochtendgloren.

Vriendelijkheid is als sneeuw: het verfraait alles wat het bedekt.

In het hart van elke winter zit een trillende lente, en achter de sluier van elke nacht zit een glimlachende dageraad.

Een overdrijving is een waarheid die haar geduld heeft verloren.

Uit het lijden zijn de sterkste zielen voortgekomen; de meest massieve karakters zijn geschroeid met littekens.

Een overdrijving is een nijdig geworden waarheid.

Dromen zijn brandstof voor de ziel.

Vergeetachtigheid is een vorm van vrijheid.

Een groot mens heeft twee harten: het ene bloedt en het andere verdraagt.

Jij mag je kinderen geven van je liefde, maar niet van je gedachten, want zij hebben hun eigen gedachten. Je mag hun lichamen huisvesten, maar niet hun zielen want hun zielen toeven in het huis van morgen, dat je niet bezoeken kunt, zelfs niet in je dromen. Je mag proberen hun gelijk te worden, maar tracht hen niet aan je gelijk te maken.

Schildpadden kunnen meer over de weg vertellen dan hazen.

Betekenis:
Langzaam en gestaag wint de race. Je hebt een lang leven voor de boeg. Een verkeerde zet of een dwaze beslissing kan je leven voor altijd vernietigen. Wees wie je wilt zijn. Doe waar je van houdt. Kies verstandig en leef volledig. Traag gaan kan geen kwaad.
Wanneer je verdrietig bent, kijk dan opnieuw in je hart en zie dat je huilt om wat je vreugde schonk.

Reis en vertel het aan niemand. Leef een waar liefdesverhaal en vertel het aan niemand. Leef gelukkig en vertel het aan niemand. Mensen verpesten mooie dingen.

Onze meest verborgen tranen zoeken nimmer onze ogen.

Houd me weg van de wijsheid die niet huilt, de filosofie die niet lacht en de grootheid die niet buigt voor kinderen.

Bomen zijn gedichten die de aarde op de hemel schrijft.

En God zei: “Heb je vijand lief”, en ik gehoorzaamde Hem en hield van mezelf. (Aangepaste versie).

Mijn vijand zei tegen mij: ‘Heb je vijand lief.’ En ik gehoorzaamde hem en hield van mezelf. (Originale versie).

Paradox en Ironie: Er zit een subtiele ironie in: door gehoorzaam te zijn aan de vijand, doe je iets positiefs voor jezelf. De vijand wordt zo onbedoeld de aanleiding tot zelfgroei.
Existentiële Filosofie: Volgens interpretaties op Medium en andere filosofische blogs is de boodschap dat we vaak onze eigen grootste vijand zijn, en dat zelfliefde een vorm van spirituele gehoorzaamheid is – niet aan een externe vijand, maar aan de realiteit dat liefde met jezelf beginnen moet. Bron: Spiritual Sayings of Kahlil Gibran (1962).(Originele versie).