Willem Frederik Hermans:
(Amsterdam, 1 september 1921 – Utrecht, 27 april 1995).
Nederlands schrijver van vooral romans, novellen en beschouwend proza. Typerend voor Hermans’ werk zijn de hechte literaire constructie en de samenhang tussen vertelwijze, intrige en thematiek, die in essentie kennistheoretische opvattingen behelst. De bekendste van zijn dertien romans zijn De donkere kamer van Damokles en Nooit meer slapen. Meer dan de romans lopen de verhalen uit zijn zes novellebundels uiteen van fantastische of surrealistische tot vrijwel strikt autobiografische vertellingen; beide prozavormen bevatten soms ook satirische elementen. Eveneens was hij een fel en humoristisch polemist, met Mandarijnen op zwavelzuur als sprekendste titel. Hermans, behalve schrijver ook doctor in de wis- en natuurkunde (fysische geografie), weigerde de P.C. Hooft-prijs 1971. Hij werd in 1977 bekroond met de Prijs der Nederlandse Letteren. Hermans wordt met Gerard Reve en Harry Mulisch gerekend tot De Grote Drie, de drie belangrijkste naoorlogse Nederlandse auteurs.

Vrijheid! schreeuwen ze, net alsof vrijheid iets is dat ooit bestaan heeft. Allemaal goed voor de mensen die dik betaald worden als ze er praatjes over houden achter een veilige microfoon, anders is het nergens goed voor! Het enige wat ik niet wil, dat is geëxploiteerd worden, ik wil niet doen, wat een ander zegt die ik niet om advies gevraagd heb.

De mens zal eraan moeten wennen te leven in een wereld zonder vrijheid, goedheid en waarheid. Het zal binnenkort op de lagere school worden onderwezen! Deze oorlog is nog maar een voorproefje van de wereld die komt!

Dictatoriale regeringen stellen geen belang in de waarheid, hun grootste zorg is het bestrijden van meningen die voor de staat gevaarlijk worden geacht. Democratische regeringen zijn niet vrij van vrees voor de waarheid. In elke gemeenschap, ook een democratische, kunnen vermoedens opduiken waarvan niemand wil dat zij zekerheden worden.

Tegenwoordig zijn de meeste mensen niet op de hoogte van wat er werkelijk gebeurt, omdat de waarheid niet in de kranten staat en vroeger niet omdat er geen kranten waren.

Met veel grote kunstenaars bevriend zijn, is het beste voor veel kleine kunstenaars.
